หลังจากที่ได้นั่งรถกระบะจากสถานีรถไฟท่านาแล้งเพื่อเข้าตัวเมืองเวียงจันทน์ ซึ่งจะใช้เวลาประมาณไม่เกิน 30 นาทีก็จะเริ่มเห็นบรรยากาศของตัวเมือง วันแรกที่เหยียบเวียงจันทน์ก็เจอฝนตกเลย แต่แค่ตกปรอยๆพอถนนแฉะนิดๆหน่อยๆ ตอนแรกก็ตั้งใจไว้ว่าจะให้รถกระบะไปส่งที่ตลาดเช้า (ที่นู่นเรียก "ตลาดเซ้า") เพื่อจะได้แลกเงินกีบที่นั่นจากนั้นกะจะเดินไปเที่ยวแถวประตูชัย ดูเสื้อยืดสวยๆ เพราะหาข้อมูลมาว่าเสื้อยืดที่ประตูชัยจะมีเยอะ หลายแบบ หลายลาย แล้วค่อยหานั่งรถจัมโบ้ (ตุ๊กตุ๊กคันใหญ่ของลาวเค้า)เพื่อไปที่พักอีกที ระหว่างนี้ก็ตั้งใจว่าจะสอดส่องหาร้านเช่าจักรยานหรือมอเตอไซค์ไปด้วยเลย แต่หลังจากได้คุยกับพี่คนไทยที่เค้าเคยมาแล้วประกอบกับฝนตกเลยตัดสินใจให้รถกระบะไปส่งที่ที่พักเลยละกัน
เริ่มเข้าตัวเมืองเวียงจันทน์ ฝนก็ตก สังเกตุที่ป้ายรถเมล์ แหม..อ้ายคนนี้ ชิวจริงๆ
ดีดกีต้าร์พรำเสียงฝน
พอถึงที่พัก..เราเลือกพักที่โรงแรม New Lao Paris เพราะว่าอยากพักแถวโซนน้ำพุแล้วราคาก็ไม่แพงมาก ดูหน้าเว็บก็โอเค เนื่องจากตอนที่ไปเนี่ยคือช่วงต้นเดือนสิงหาคม ซึ่งไม่ใช่ฤดูท่องเที่ยวสักเท่าไหร่ พอพนักงานเค้าเห็นเราเดินเข้าโรงแรมมาเค้าก็พูดชื่อเราขึ้นมาเลย สงสัยวันนี้จะมีเราเช็คอินแค่คนเดียวละมั้ง การเช็คอินเป็นไปอย่างรวดเร็วและเรียบง่าย หลังจากยื่นเอกสารการจองที่พักให้แล้ว ไม่พูดพล่ามทำเพลงเค้าก็ยื่นกุญแจให้แม่บ้านพาเราขึ้นไป ที่ที่เราไปพักเนี่ยเกรดจะอยู่ราวๆ 3 ดาว อยู่ตรงถนนสามเสนไท เป็นถนนเส้นหลักขนานกันกับถนนเสธทาทิลาศ (เขียนถูกรึปล่าวไม่รู้) ถนน 2 เส้นนี้ถือเป็นถนนเส้นหลักของตัวเมืองเวียงจันทน์ เลยจะมีร้านอาหารและผับแอนด์เรสเตอรองอยู่เยอะ แต่ส่วนใหญ่เป็นร้านแนวตะวันตกซะมาก โดยเฉพาะโซนน้ำพุ (ถ้าเป็นภาษาอังกฤษจะเขียนว่า Nampoo Fountain แปลเป็นไทยก็คือ น้ำพุ น้ำพุ) ถ้าใครอยากไปเที่ยวที่แนวๆข้าวสาร สีลม ก็ต้องมาแถวนี้ ส่วนราคาอาหารก็ประมาณเดียวๆกับบ้านเราเลย ประมาณแอบแพง กลับมาที่โรงแรมต่อ เพราะเป็นโรงแรม 3 ดาว เราเลยต้องถือสัมภาระขึ้นห้องและถือลงมาเช็คเอ๊าท์เอง สภาพห้องโดยรวมใช้ได้เลยล่ะ สบายๆ บ้านๆ ห้องอาบน้ำเป็นแบบใช้ฝักบัว มีชักโครกและจัดว่าสะอาด มีทีวีช่องไทยและก็ยูบีซี มีช่องเอชบีโอด้วย ห้องที่จองไปจองเป็นแบบมีระเบียง แต่ระเบียงจะเดินทะลุได้กับห้องข้างๆด้วย ถ้าออกมาพร้อมกันก็จะมีเพื่อนร่วมระเบียงไปโดยปริยาย แม่บ้านที่นี่ยิ้มเก่งมาก ยิ้มทุกวัน ไม่มีอะไรก็ยิ้ม เพราะเค้าพูดและฟังภาษาไทยไม่ค่อยได้ด้วยแหละ เพราะฉะนั้นเวลามีเรื่องอะไรก็จะโทรไปที่เคาน์เตอร์ซะส่วนใหญ่ สบายใจแล่ะเรื่องที่พัก ถือว่าดีเกินความคาดหวังเลย
จัดนู่นจัดนี่สักพักก็เดินออกมาหน้าโรงแรม..กะว่าจะหารถไปตลาดเช้าเป้าหมายเดิม ปรากฏว่าเดินเลี้ยวขวาไป2-3ห้องก็เจอร้านเช่ามอเตอไซค์พอดี๊เลย โชคดีมาก ตอนหาข้อมูลมาเค้าบอกว่าถ้าจักรยานจะอยู่ราวๆ 40-60 บาทต่อวัน แต่มอเตอไซค์ให้ลองต่อดูจะตกประมาณ 250 บาทต่อวัน ซึ่งเราก็ต่อมาได้ราคานั้นพอดี คือ วันละ 250 บาท (ต่อจาก 280 บาท) เช่าขาด 2 วัน ที่บอกว่าเช่าขาดคือไม่ต้องเอารถมาเก็บที่ร้าน เอามาคืนอีกทีวันสุดท้ายเลย เพราะบอกเค้าไปว่าเราพักที่ New Lao Paris นี่เอง เค้าก็ยอม นี่เป็นอีกหนึ่งข้อดีที่ได้พักที่นี่เลย พี่เจ้าของร้านเช่ารถจะพูดและฟังภาษาไทยได้เลยต่อรองสะดวก จากนั้นก็ต้องทิ้งเอกสารเป็นประกันไว้ด้วย ตามปกติก็ต้องทิ้งพาสปอร์ตไว้ แต่เราขอเค้าทิ้งบัตรประชาชนไทยไว้ดีกว่าเผื่อต้องใช้พาสปอร์ต หลังจากนั้นเค้าก็จะให้เราเลือกหมวกกันกระแทก (หมวกกันน็อค) ตามใจชอบ ถ้าไม่ใส่ก็ถืกตำหลวด (เค้าว่างั้น) หลังจากได้รถมา ก็ออกซิ่งกันเลย ตอนได้รถเรียบร้อยยังแอบนึกในใจเลยว่า เรานี่มันแว๊นจริงๆเล้ย พอได้มอไซค์ก็ดีอกดีใจใหญ่ ประกอบกับที่ลาวจะขับรถพวงมาลัยซ้าย เราก็ขับไปตื่นเต้นไปด้วยความที่ไม่ชินถนน (แต่ก็สนุก)
ที่พักใจ..ในเวียงจันทน์ (เน่ามั้ยล่ะ)
New Lao Paris Hotel
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น